سطح دوم کتاب کار کارگاه نمایشنامه نویسی
دومین سطح از کارگاه نمایشنامه نویسی نوجوانان را در حالی آغاز می کنیم که بالاخره بنده وسایر اعضاء کارگاه یک به یک از تعطیلات تابستانی بازگشته ایم : تازه نفس ، پر شور.
غیبت ما را ببخشید و همچنان با ما باشید.
گام یازدهم :
نگارش نمایشنامه ( نقطه شروع )
مبحث امروز را با خواندن نمایشنامه « پرندگان دیگر نمی خوانند » اثر «مری کایس کاکس » آغاز نمودیم.
دراین تحلیل ، بیشترین تاًکید ما بر شروع صحنه ، نقش معارفه و شروع گویا وگیرای این نمایشنامه بود.
پس از آن ضمن ارائه تئوریهای مفید و کار آمد موجود در کتاب کار کارگاه به بررسی نقاط آغازین ومتنوع چند نمایشنامه از آن جمله «پسرک خیالباف » اثر « یوجین اونیل» ، «نوعی عدالت » اثر «اف،ال،لوکوس» و نیز عملکرد برخی نمایشنامه نویسان و طراحان صحنه، به عنوان مثال «برتولت برشت» و ابتکارات او در نمایشنامه نویسی پرداختیم.
بچه ها در طرح این مباحث به درک این موارد نائل آمدند:
- شروع نمایشنامه آنها باید به گونه ای باشد که لحظه به لحظه اشتیاق خواندن و پیگیری ماجراها را در خواننده اثر بیشتر کند.
- در شروع نمایشنامه ، معارفه ی مکان و زمان نمایشنامه و شخصیتها و روابط میان آنها و... انجام می گردد.
- شروع نمایشنامه می تواند با درگیری ،یک رویداد غیر منتظره ،یک تصمیم غیر عادی توسط قهرمان و نیز آغازی با نقطه اوج ، ویا یک روایت آرام و یا یک روند ابتکاری همراه باشد.
آنگاه ضمن مطالعه طرح نهائی نمایشنامه هر کدام از اعضاء،آنها به مباحثه و تبادل نظر پیرامون نقطه شروع نمایشنامه خود پرداختند.
در پایان این مباحث ، اصول وقواعد نگارش نمایشنامه آموزش داده شد.
تکلیف روز بعد:نوشتن مونولوگ نویسی
در این تمرین از بچه ها خواسته شد تا به جای هر کدام از اشخاص نمایشنامه خود قرار بگیرند وضمن درگیری ذهنی با دیگر شخصیت ها وعوامل دیگر نمایشنامه ،حول موضوع نمایشنامه به نوشتن مونولوگ از جانب آنها بپردازند و آنگاه از خلال این تک گوئی ها به گفتگو نویسی یعنی انتخاب و بازنویسی یک دیالوگ از طرف یک شخصیت و پاسخ به آن دیالوگ از طرف شخصیت دیگر بپردازند.