کارگاه نمایشنامه نویسی - گام نهم

 گام نهم  

سه شنبه 23 تیر ماه

الف) تمرین 98«شماره 2» از کتاب راهنمای عملی نمایشنامه نویسی انجام شد.پس از اینکه بچه ها این تمرین را به صورت مکتوب انجام دادند؛ نوشته ها خوانده وبرای تصور این گونه شخصیت پردازی ، بچه ها را با اجرای نمایش خلاق به درون این فضا هدایت نمودم.

ب) بچه ها به سوالات مبحث شخصیت شناسی پاسخ گفته و به تبادل نظر و مشورت با اعضای گروه خویش پرداختند.

ج)  و حالا نوبت  به حوادثی می رسد که شخصیتها در بستر آنها به اثبات موضوع بپردازند.

د)مباحث مربوط به حادثه پردازی در نمایشنامه تدریس شد وبچه ها به طرای گره و ماجرای اصلی در طرح خود مشغول شدند.

ه)تکلیف روز بعد:

                       - به سوالات مبحث حادثه پردازی پاسخ گویند.

                      - نمایشنامه ای را برای نمایشنامه خوانی و شرح و دریافت بیشتر ساختمان ملودرام،برای روز آینده انتخاب کنند.

کارگاه نمایشنامه نویسی - گام هشتم

 گام هشتم 

یکشنبه 21 تیر ماه 1388   

ابتدا تمرینهای 15 و 16 از کتاب راهنمای عملی نمایشنامه را با بچه ها مرور کردیم.آنها در تمرین «دست من امروز» ابتکارات جالبی داشتند. مثلا : هر یک از انگشتهای دست خود را با رنگی معرفی و برای هر انگشت شخصیتی خاص قائل شده بودند.در این شخصیت پردازی آنها از ابعاد شخصیت به خوبی استفاده کرده وطرح داستانی ارائه نمودند.تیپ سازی برای انگشتان از خصوصیات بارز کار آنها بود.

پس از بررسی نوشته های  آنها  در تمرین  16 و 17 ، به  تبادل نظر  با  یکدیکر  پرداختیم. آنگاه   مبحث شخصیت پردازی از کتاب کار کارگاه را با ذکر مثالهای عینی وتجربیات خود آنها برایشان شرح دادم .

مشارکت دادن نظرات آنها در مثال زدن وشرح وبسط شخصیت  پردازیهای موفق  در سریال های مورد علاقه شان کمک شایانی به افزایش درک وفهم آنها درباره این موضوع و تعمیم آن به طرحهای نمایشی خودشان می باشد.

در پایان جلسه امروز از آنها خواستم :

1-پرسشهایی را که در کتاب کار مطرح شده ؛ به طور مکتوب وبا دقت نظر درباره طرح نمایشی خود؛ پاسخ گویند.آنگاه به تکمیل فرم «معرفی شخصیت» و«شخصیت پردازی» کتاب کار بپردازند.

2-به بند 2 از«  تمرین 98 : پنج حس» بپردازند.

جای نمایش های بی کلام و پانتومیم در عرصه تئاتر کودک خالی است

  

 جای نمایش های بی کلام و پانتومیم 

 

 در عرصه نمایش های کودکان در ایران خالی است  

   به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، عادل بزدوده کارگردان سرشناس نمایش های کودکان با بیان این نکته در جلسه نقد و بررسی نمایش "گل" در مرکز تئاتر و تئاتر عروسکی کانون افزود: ما در ایران به اندازه انگشتان دست هم، افراد و گروه های فعالی در این زمینه نمی شناسیم و به نظر من باید از گروه های فعال در این عرصه به شدت حمایت کنیم.
این عضو شورای بررسی آثار مرکز تئاتر کانون با اشاره به اجرای نمایش "گل" در این مرکز، خاطرنشان کرد: نمایش گل اندیشه و فکر جدیدی را در ادبیات نمایشی ایران مطرح کرده است و ما باید به این جریان دامن بزنیم ضمن این که کانون به تازگی در آثار خود به این مهم توجه کرده است که نمونه هایی مانند نمایش "گاو" یا "میلیون ها لبخند" موید این نکته است.
بزدوده در عین حال نسبت به غلبه جریانی در عرصه نمایش کودکان در کشور هشدار داد که به گفته وی می خواهد با بهره گیری از ترفند های غیر معمول و شادی های غیر اصولی، تماشاگر جذب کند.
    نمایش گل، نمایشی زنده است که به تازگی به کارگردانی جعفر مهیاری در مرکز تئاتر کانون بر روی صحنه رفته است.
    در نشست نقد و بررسی این نمایش که شامگاه روز 20 تیر در تهران برگزار شد، اعضای انجمن تئاتر کودک و نوجوان خانه تئاتر ایران و شماری از کارگردان ها، بازیگران و فعالان عرصه نمایش حضور داشتند.
    در این نشست شهرام کرمی، ایده این نمایش را چندان تازه و بکر نداست و گفت: ایده، یکی از معایب اصلی نمایش گل است که در کنار عوامل خوب، بازی گران و کارگردان توانا به کار لطمه زده است چرا که ایده، کاملاً یک خطی، تکراری و قابل پیش بینی برای مخاطب است.
    وی در همین حال نامشخص بودن مخاطب و ضعف در طراحی لباس را از جمله مشکلات این نمایش بر شمرد و نتیجه گیری کرد که اساساً ایده، در جریان اجرای نمایش در کشور خیلی مظلوم واقع می شود.
    مجید راستی نویسنده و خالق داستان های علی کوچولو در ادامه نشست این نکته را مورد توجه قرار داد که شخصیت اصلی نمایش آن دختر است ولی در جریان اجرا نقش او کم رنگ است و مخاطب به جای این بازی گر بیشتر با دو پسر بچه شیطان و بد جنس بیشتر ارتباط برقرار می کند.
جعفر مهیاری کارگردان نمایش گل در پاسخ به این انتقاد که نمایش نامه ای توسط او برای نمایش گل نوشته نشده است، گفت: اتفاقاً کانون دو سال پیش که نمایش تصویب شد طرح و ایده خام را مورد پذیرش قرار نمی داد و ما برای "گل" ، متن و گفتار نوشتیم ولی بعد در جریان کار رفته رفته به این نتیجه رسیدیم که گفتار بازی گران را حذف کنیم که البته اعضای شورای کانون برای تصویب آن دچار تردید بودند.
    وی توضیح داد که در یکی از اجراهای ویژه بازبینی از سه گروه بچه های مهد کودک، دبستان و راهنمایی دعوت کردیم و واکنش های آنها را فیلم برداری کردیم و در اختیار شورای کانون قرار دادیم که نتیجه خیلی رضایت بخش بود حتی یک کودک با زبانی کودکانه به ما گفت چه قدر بد بودند اون دو آدم بدها که گل را کندند و دیگر هیچ چیزی خوشگل نبود.
    کارگردان نمایش گل در پایان بر این نکته تأکید کرد که هر نمایشی باید به فراخور ذهن و درک همه مخاطبان ساخته شود و به نظر من  نباید بگوییم تئاتر برای کودک بلکه بگوییم تئاتر برای همه.
    بهاره دانشگر بازی گر نقش دختر بچه در این نمایش هم تجربه اولین بازی خود در یک نمایش کودکانه را آغازی خوب و متفاوت در این عرصه از بازی گری اش  دانست و گفت: بدون متن و گفتار، نمایش می تواند با همه مخاطبان حتی تماشاگران خارجی ارتباط برقرار کند و ما در این مدت اجرا شاهد حضور کودکان خارجی هم بوده ایم که از این نمایش استقبال کردند.
    جلسه بعدی نقد و بررسی نمایش گل قرار است روز 27 تیر با حضور انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر ایران در مرکز تئاتر کانون واقع در پارک لاله برگزار شود.

 

 منبع : kanoonparvaresh.com

تصاویر دیگری از نشست و نمایش گل را در ادامه مطلب ببینید.

کارگاه نمایشنامه نویسی - گام هفتم

 گام هفتم

سه شنبه 16 تیر 1388  

    هر یک از بچه ها طرح های خود را خواندند. در باره طرح های هر یک بر اساس نکات گفته شده در جلسات پیشین به بحث و تبادل نظر پرداختیم. سپس آنها با کمک دوستان خویش به ارائه نمایشی خلاق از ماجرای کلی طرح خود مشغول شدند. ضمن اجرا و گفتگوهای مفید پس از آن، بچه ها توانستند به نکات نو که می تواند به تکمیل طرح آنها کمک کند ؛ دست یابند.

    در ادامه، « تمرین 15 : دست من امروز » از کتاب « راهنمای عملی نمایشنامه نویسی » انجام شد. این تمرین پیشنهادی سرآغاز تمرین هایی است که برای « خلق شخصیت » توسط اعضاء کارگاه نمایشنامه نویسی در کتاب پیشنهاد شده است.

    در نهایت « تمرین 16 : درون – بیرون » برای تکلیف روز آینده به بچه ها داده شد. این تمرین ها پیش درآمدی بر مبحث جذاب و اساسی « شخصیت پردازی در نمایشنامه » می باشد که در جلسه بعد با « تمرین 17 : عمل ، احساس و تفکر » در کارگاه تکمیل خواهند شد.

کارگاه نمایشنامه نویسی - گام ششم

 گام ششم  

یکشنبه 14 تیر 1388

    گرچه در آغاز جلسه بچه ها اصرار بر ارائه طرحهای جدید خود داشتند اما بهتر آن بود که آنها در ابتدا با یکی از اساسی ترین مباحث نمایشنامه نویسی یعنی « موضوع نمایشنامه» آشنا شوند.

شروع جلسه با نمایشنامه خوانی بود.

    بچه ها نمایشنامه« عروسک برفی» از کتاب« آب تنی در برکه » را با داشتن پنج شخصیت به تناوب و مطابق معمول با علاقه و شوق بسیار زیاد خواندند. از آنها خواسته شد تا محوریت داستان این نمایشنامه گفته شود. بچه ها با ذکر  « غرور » و بحث فراوان به موضوع این نمایشنامه:« غرور باعث نابودی شخص می شود » نائل آمدند. با استفاده از این تبادل نظرها، مبحث تم ، ایده ، موضوع ، ماجرا و ارتباط  و تفاوتهای آنها را به طور مبسوط شرح دادم. ضمن ارائه این مبحث فوق العاده مهم و اساسی ، بچه ها تم ها و ایده های بسیار زیادی ارائه کردند و برای هر تم موضوعی را ارائه دادند.

    سپس از آنها خواستم تم و موضوع طرح هایی را که بسیار مشتاق به ارائه آن هستند؛ بگویند. آنها به این نتیجه رسیدند که در طرح خود به روایت یک داستان بیشتر از آن توجه نشان داده اند که بایستی به ( موضوع ) یک طرح نمایشی توجه کنند.

بچه ها با زمانی که در اختیار آنها گذاشتم؛ نهایتاً موضوعی برای طرح های خویش ارائه نمودند اما « آیا هر موضوعی در خود نگارش نمایشنامه و شایسته اجرای نمایشنامه است؟ » این سوالی بود که از آنها پرسیدم و آنها مجدداً به طرح خویش مراجعه کرده و پس از تبادل نظر با دوستان خویش به ارائه ماجرا و درگیریها ، جاذبه ها و کشمکش های طرح خویش پرداختند.

در نهایت مقرر شد که آنها یک طرح صد در صد « نمایشی » با ویژگیهای زیر در جلسه ی بعدی ارائه نمایند: هفتم

1-      توجه به موضوع مناسب در طرح

2-      منطقی بودن موضوع

3-      متناسب بودن موضوع با مخاطب مورد نظر آنها

4-      استفاده از ابتکار و خلاقیت در موضوع و ماجراها

5-      جذابیت و قابلیت نمایشی در موضوع

6-      اثرگذاری و ماندگاری موضوع